Benim de işimin olduğu günler oldu elbet, hayatım boyunca işsiz değildim. Bir inşaat firmasında ofis boy olarak çalıştığım o günlerde sağa sola gönderiliyordum sık sık. "Al şu parayı koy cebine, taksiyle git gel zaman kaybetme" uğurlanma cümlem olmuştu resmen.
-Gökhan!
+Yettim Yüksel abi.
-Şu dosyaları al, Dikimevi'nde ssk'nın yeri var oraya git işlemleri tamamlat.
+Peki abi
-Bu amına koduğumun dürzüleri düzgün iş yapamayıp uğraştırıyo bizi idare ediver he mi koçum?
+(aşlskdlasşkd noliyi la) yok abi lafı mı olur çıkıyorum ben.
-Al şu parayı koy cebine, taksiyle git gel zaman kaybetme. Fişini de al deftere yazacaz.
Yola çıkılır, bir taksi çevrilir. Benim yaşlarımda kafa dengi bir eleman. Sohbet muhabbet, "Of karının göte bak" derken SSK'nın önüne yaklaşırken fiş istediğimi söylerim elemana. "Ne kadarlık fiş lazım?" diyerek cebinden kaşelenmiş imzalanmış fişleri çıkarır taksici.
-Ne kadar tuttu?
+Abi boşver ne kadar tuttuğunu ben ne yazayım?
-Ne tuttuysa onu yaz.
+12 tuttu?
-İyi madem 12 yaz.
+Abi istiyosan 15 yazayım? Lazım falan olur?
-Ulan yazmışken 25 yaz bari
+Abi ben düz hesap 50 lira yazdım buyur fişin. (yaz çiz cart! kes fişi) Hadi kolay gelsin abi.
Ne olduğunu anlamaya çalışırken taksiden inip de mal gibi elimde fiş kalakalmıştım. "Taksici milleti çok pistir, kol gibi sokarlar afedersin." diye konuşuluyorken böylesinin denk gelmesi de eşek şansından başka bişey değildir herhalde.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder